Τυφωεύς

-έως και επικ. τ. -έος, και Τυφώς, -ῶ, ὁ, Α

ο Τυφών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Θεωνύμιο τού προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος ή δάνειο από την περιοχή τής Μικράς Ασίας. Ο τ. Τυφω-εύς αποτελεί παρεκτεταμένη μορφή με επίθημα -εύς τού τ. Τυφώς. Η σύνδεση τών τ. με την οικογένεια τού ρ. τύφω*, -ομαι «περιβάλλω με καπνό» οφείλεται σε παρετυμολογία. Με το θεωνύμιο Τυφωεύς συνδέεται το θεωνύμιο Τυφῶν, -ῶνος «πατέρας τών ανέμων», από όπου το νεοελλ. τυφώνας].